یک نیاز اساسی در معماری و طراحی داخلی این است که دریابیم نقش ها ، روش ها و انتظارات خدماتی آنها به طور مداوم در یک فرهنگ اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی متغیر در حال تحول است.
ریاضیدان انگلیسی G. H. Hardy بیش از 60 سال پیش نوشته است:
“جهان” خیالی “بسیار زیباتر از این است
احمقانه “واقعی” ساخته شده است “،
هاردی تصدیق می کرد که به چه دلیل پیچیدگی جهانی را که فکر می کنیم می شناسیم و در آن زندگی می کنیم با دنیایی که ما به طور کامل نمی فهمیم ، کشف کرده است. دنیای انتزاع که با روابط متقابل نظریه ذرات به عنوان کوچکترین مولفه و به ظاهر منظم سیستم کیهان درگیر است. معضل فیزیک مدرن و مفاهیم بحث برانگیز متافیزیک معاصر در توضیح جهان ما ، از بسیاری جهات ، شبیه به اشتباه بین اصطلاحات طراحی داخلی و معماری داخلی است. هر دو به معنای عمل طراحی در داخل یک ساختمان یا یک فضا است و برای تمایز کانون های منحصر به فرد کار در محیط داخلی اتخاذ شده است. اما استفاده رایگان از اصطلاحات و قابلیت تعویض گاه به گاه آنها توسط متخصصین و دانشگاهیان ، وضعیت آشفته ای ایجاد می کند که در چارچوب مفهومی این تمرکز طراحی تخصصی ، دوگانگی ایجاد می کند. این یک وضعیت بین و درمیان است و باعث ایجاد اختلاف در نقشها و خدمات کاملاً مشخص برای طراحی جامع محیط داخلی می شود. پیچیدگی فضا ، تجارب بشری و راحتی.
حال تفاوت های طراحی داخلی و معماری واقعا در چیست؟
یک نیاز اساسی در معماری و طراحی داخلی این است که دریابیم نقش ها ، روش ها و انتظارات خدماتی آنها به طور مداوم در یک فرهنگ اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی متغیر در حال تحول است. به همین ترتیب ، یک قامت حرفه ای در یک حالت پویا از آزمون و بازآزمایی انتقادی مربوط به فرهنگ حرفه ای ، سیستم اقتصادی و نظام ارزش اجتماعی معاصر رشد می کند. این وضعیت تخصصی حرفه ای توسط یک دقت فکری و ارزیابی مستمر نظریه و روند آن پشتیبانی می شود. به همان اندازه ضروریات اساسی معاینه مداوم برای تسهیل شرکت کنندگان متقابل در یک محیط مناسب برای به اشتراک گذاری و شفاف سازی مسائل فعلی که بر تمام حرفه ها و متخصصان مرتبط با طراحی اختصاص داده شده به محیط هایی که در داخل و اطراف پوسته ساختمان و شرایط خاص معماری وجود دارد ، مهم است.
به طور سنتی ، رشته های معماری و طراحی داخلی خود را متمایز و منفرد می دانند. هم توسط مرزهای حرفه ای گره خورده است و هم اینکه خود را نقش های خدماتی تخصصی می دانند. این امر توسط یک “ذهنیت چمن” محافظ تقویت شده و توسط سازمان های حرفه ای و صدور مجوز مربوطه محافظت می شود. در حالی که مرز بین خدمات به صورت ساده برای عموم روشن به نظر می رسد – معماری عمدتا در خارج از ساختمان است ، طراحی داخلی خود را به سمت داخل هدایت می کند – پیچیدگی “معماری داخلی” در بین این دیدگاه را پنهان می کند. آنچه باید واضح باشد (و برای تعداد کمی از متخصصان ، دانشگاهیان و روزنامه نگاران است) وجود شرایط جدیدی در جامعه معاصر است که خواستار تغییر تفکر است: مشکلات جدید نیاز به رویکردهای جدید برای راه حل های خلاقانه دارند.
اگر ما بفهمیم که هدف از طراحی بهتر کردن دنیای ما است ، مرزهای انضباطی ذوب می شوند و اختلافات ارضی حل می شود. آنچه پدیدار می شود هسته مشترک دانش طراحی و یک روش طراحی حل مسئله است که به سمت فرآیندهای تحلیلی (تعریف مسئله) و نتیجه (حل مسئله) متصل به نیازهای انسانی و زیست محیطی است. این هسته دارای مجموعه مهارتهای ارتباطی است که هر دو مخصوص رشته های طراحی منحصر به فرد هستند و بین آنها مشترک است. این زبان مشترک امکان انتقال اندیشه مفهومی انتزاعی (و محتوای نمادین) به یک زبان عملی و کاربردی را دارد که توسط پزشکان و / یا مردم در چندین سطح قابل درک است. سپس قانونی بودن هر یک از رشته ها با درک پارامترهای گسترده تر و نیازهای خاص مورد استفاده تأیید می شود. معماری ، معماری داخلی و طراحی داخلی اکنون زیرمجموعه گرافیک ، صنعتی ، طراحی منظر و غیره است – فعالیتی که برای حل مشکلات افراد و جوامع جمعی آنها برای اسکان ، پیشرفت و آماده سازی برای آینده بهتر متمرکز است.
اگر ما بفهمیم که هدف از طراحی بهتر کردن دنیای ما است ، مرزهای انضباطی ذوب می شوند و اختلافات ارضی حل می شود. آنچه پدیدار می شود هسته مشترک دانش طراحی و یک روش طراحی حل مسئله است که به سمت فرآیندهای تحلیلی (تعریف مسئله) و نتیجه (حل مسئله) متصل به نیازهای انسانی و زیست محیطی است. این هسته دارای مجموعه مهارتهای ارتباطی است که هر دو مخصوص رشته های طراحی منحصر به فرد هستند و بین آنها مشترک است. این زبان مشترک امکان انتقال اندیشه مفهومی انتزاعی (و محتوای نمادین) به یک زبان عملی و کاربردی را دارد که توسط پزشکان و / یا مردم در چندین سطح قابل درک است. سپس قانونی بودن هر یک از رشته ها با درک پارامترهای گسترده تر و نیازهای خاص مورد استفاده تأیید می شود. معماری ، معماری داخلی و طراحی داخلی اکنون زیرمجموعه گرافیک ، صنعتی ، طراحی منظر و غیره است – فعالیتی که برای حل مشکلات افراد و جوامع جمعی آنها برای اسکان ، پیشرفت و آماده سازی برای آینده بهتر متمرکز است.
اگر ما بفهمیم که هدف از طراحی بهتر کردن دنیای ما است ، مرزهای انضباطی ذوب می شوند و اختلافات ارضی حل می شود. آنچه پدیدار می شود هسته مشترک دانش طراحی و یک روش طراحی حل مسئله است که به سمت فرآیندهای تحلیلی (تعریف مسئله) و نتیجه (حل مسئله) متصل به نیازهای انسانی و زیست محیطی است. این هسته دارای مجموعه مهارتهای ارتباطی است که هر دو مخصوص رشته های طراحی منحصر به فرد هستند و بین آنها مشترک است. این زبان مشترک امکان انتقال اندیشه مفهومی انتزاعی (و محتوای نمادین) به یک زبان عملی و کاربردی را دارد که توسط پزشکان و / یا مردم در چندین سطح قابل درک است. سپس قانونی بودن هر یک از رشته ها با درک پارامترهای گسترده تر و نیازهای خاص مورد استفاده تأیید می شود. معماری ، معماری داخلی و طراحی داخلی اکنون زیرمجموعه گرافیک ، صنعتی ، طراحی منظر و غیره است – فعالیتی که برای حل مشکلات افراد و جوامع جمعی آنها برای اسکان ، پیشرفت و آماده سازی برای آینده بهتر متمرکز است.
سوال
سوالات مربوط به محتوای مشترک و متمایز و همچنین خدمات حرفه ای بین معماری داخلی و طراحی داخلی تنها بحث های اندکی داشته است. غالباً اصطلاح Architecture Interior در یک زبان توصیفی به کار می رود که در آن طراحی معماری یا زبان معماری به عنوان جزئی یا ادامه دهنده معماری خارجی به داخل سازه از نظر جزئیات ، مقیاس / نسبت ، توالی فضایی و سایر موارد دیده می شود. چنین ملفه های معماری. اغلب ، هنگامی که عناصر طراحی به بیرون منتقل می شوند ، “معماری داخلی” به داخل ساختمان اعمال می شود ، و “خلق کل نگر” را متمایز می کند. (کورتیچ و ایکین ، ۱۹۹۳) بسیاری از سازمانهای حرفه ای طراحی داخلی و تعدادی از دانشگاهیان درگیر ایجاد یک تعریف ناب از طراحی داخلی به عنوان یک رشته حرفه ای هستند که بر روی “دانش” منحصر به فرد خود بنا شده است تا طراحی داخلی را از سایر متخصصان طراحی متمایز کند. تمرین. این موقعیت به منزله قطع ارتباط با یک نیاز بزرگتر و ضروری تر برای بررسی انتقادی یک زمینه نظری مرتبط با فرهنگ حرفه ای بودن طراحی محیط (حرفه های طراحی معماری ، طراحی داخلی ، منظر و غیره) است. اصطلاح معماری داخلی باید یک گفتگوی متعاقب آن داشته باشد تا مجموعه ای از پارامترهای قابل فهم را که به همان اندازه در عمل حرفه ای و در محیط دانشگاه اعمال می شوند ، تأمین کند.
معماری داخلی / طراحی داخلی
سازه های مختلف و اغلب ظریف مفهومی به عنوان پارامترهای شرطی برای فهمیدن تفاوت های طراحی داخلی و معماری ظاهر شده اند. این شامل معماری است که بیش از یک ساختمان صرف نیازهای عملی و اقتصادی و بیش از یک ساختار صرف سیستم های محصور درگیر است. معماری به عنوان یک رشته حداقل برای سه هزاره همیشه در تلاش بوده است تا معنای انسانی و معنوی خود را به یک هدف بالاتر و یک تمرکز معنی دار برساند. یک ساختار معماری بیان اصول فرهنگی و انتخاب های طراحی آگاهانه بر اساس فن آوری و درک فعلی است – معنای آن. این جوهره تمام معماری است. این ایده آل ها در فرآیند طراحی از طریق زبان کاهش حاصل می شوند. این امر از طریق محدود کردن تصورات انتزاعی ایده ها و نمادها یا برنامه ها برای ایجاد وحدتی از فرم ، فضا ، جزئیات ، مواد و غیره به منظور دستیابی به دستورالعمل استحکام ، کالا و لذت Vitruviius حاصل می شود. معماری داخلی هرگز از شرایط معماری حذف نمی شود ، و این ایده آل تقلیل گرایانه یا یک مفهوم تقلیل گرایی است. معماری داخلی خود را به معنای نهفته در داخل ساختمان و همچنین در ساختمان آشکار می کند ، و به همین ترتیب باید در معماری و خدمات معماری حرفه ای جای گیرد.
علاوه بر این ، در زمینه این که تفاوت های طراحی داخلی و معماری چیست؛ یک محصول معماری داخلی در حرفه عمل معماری قرار می گیرد. این فراتر از طراحی شرایط خارج به همراه اجزای داخلی است. این شامل توافق نامه قراردادی خدمات طراحی شامل عناصر داخلی به طور مساوی با شرایط پوسته و سایت مربوط به طراحی ساختمان است. روش معماری قرن نوزدهم معماران کالیفرنیایی Greene and Greene را در نظر بگیرید. خانه گمبل 1909 به عنوان یک تصویر خوب عمل می کند. بیشتر به دلیل فضای داخلی با بیان جزئیات گیره و تخته در داخل و خارج و استفاده حساس از مواد شناخته می شود ، فضای داخلی اغلب به عنوان یک کابینت مسکونی بزرگ با جزئیات ظریف چوب و اتصالات مفصلی ارائه می شود. درک عملکرد حرفه ای آنها معماری / معماری داخلی را کاملاً به عنوان توافق نامه بین طراح و مشتری تحقق می دهد. طرح باز به سمت ایوانها و چشم انداز گسترش می یابد. جزئیات ریز و ابتدایی همان شخصیت را در داخل و خارج دارد. تمام جنبه های طراحی در نتیجه کنترل هماهنگ Greene و Greene بر روی هر عنصر جمع شده اند.
در مقابل ، طراحی داخلی در شرایط مجموعه های افزودنی و خدمات قراردادی جداگانه استوار است. در حالی که فرایندهای طراحی معماری و طراحی داخلی از توالی رویه و واژگان اصلی یک رشته مشترک برخوردار هستند ، طراحی داخلی ، هم به عنوان یک رشته و هم در محصول خود ، از وزن معماری (یا می تواند) باشد. مجموعه های افزودنی در “داخلی” ممکن است یک زبان مستقل ایجاد کنند ، اغلب بسیار متفاوت و از معماری محل زندگی آن. مصالح ، پایان ها ، جزئیات ، نقوش سبک ، عناصر معماری و فضاها ممکن است از زبان معماری ساختمان عاری باشد. کار معماری داخلی و طراحی داخلی مسئولیت اخلاقی و قانونی بهداشت ، ایمنی و رفاه و همچنین نیازهای ویژه و پایداری را در بر دارد. اما به عنوان مثال توسعه فضای مستاجر یا خرده فروشی در یک مرکز خرید یا مجموعه ای با کاربری مختلط ، تقریباً هرگز با معماری اطراف درگیر نمی شود و به طور مفهومی و قراردادی از پوسته ساختمان خارج می شود.
